νέα διεύθυνση-

Το τιμ του δε κατ εν δε γκλοουστικ είναι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσει πως αλλάζουμε "σπίτι" και θα μας βρίσκετε πια εδω - http://thecatandtheglowstick.com -

You can find us at http://thecatandtheglowstick.com :D

Bordeaux Shirts and Fishnet Socks ή τα κοτσίδια της ντροπής

Shirt: Tally Weijl

Jeans: Pull & Bear

Shoes: C&G

Bag: Vintage

Κουρεύτηκα λοιπόν που λέτε και θα το μετανιώσω πολύ σύντομα όταν θα αποζητώ τα μακριά μου τα μαλλάκια και γενικώς έχει πέσει ένα γιόλο στο μαλλί μου μετά από 3 χρόνια "φυσιολογικού" μαλλιού, έτσι στο τσακίρ κέφι αποφάσισα να κάνω και ένα άντερκατ σε αυτοσχεδιαστική έμπνευση του πολυαγαπημένου Πάνου από το InBerlin αλλά δεν το βλέπετε και πολύ καλά γιατί έχουν περάσει κοντά δέκα μέρες και μάκρυνε. 

Εντωμεταξύ ήθελα όλο το καλοκαίρι να κάνω τέτοια κοτσίδια και δεν έβρισκα πώς (προφανώς όχι μόνη μου γιατί είμαι άχρηστη με τα μαλλιά), δεν τα κατάφερα και τελικά ήξερε να κάνει η μάνα μου, το έμαθα πριν μια βδομάδα. Λέιμ.

Επιτέλους χαίρομαι το πόσο πολύ πάει το μπορντό με το μαλλί μου, γιατί με το κόκκινο γενικά δε δείχνει, ενώ με το μπλέ/πράσινο/σμαραγδί/δενεχωιδεαπια κάνει άλλη αντίθεση.

ΣΟΣ: ας μου εξηγήσει κάποιος πώς προφέρεται αυτό το μαγαζί από το οποίο πήρα το πουκάμισο.

Θα ξαναδείτε αυτά τα υπέροχα διχτυωτά καλτσάκια γιατί νομίζω είναι το νέο μου ομπζέσιον. Με αρβύλες, με πέδιλα, με τακούνια, με παντόφλες ίσως. Θα δούμε.

Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, αυτά είναι τα γυαλιά που έχασα. Ναι. Τα ξαναπήρα.

Επίσης, αν αναρωτιέστε γιατί οι φωτογραφίες είναι τουλάχιστον κινηματογραφικές, με έβγαλε η Σοφία από το Black Velour και όχι ο Αλέξανδρος που θέλει σέρβις προφανώς διότι χαλάει κάθε λίγο και λιγάκι. (Σ'αγαπάμε)

Photos: Black Velour

Δεν χρειάζεται να πω κάτι για την κακή μπακστέιτζ φώτο, έπρεπε να το κάνω

Exploring Corfu ή χαμένα διάφανα γυαλιά

Dress: H&M

Shoes: Bershka

Bag:Vintage

Sunglasses: Bershka

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, ο Αλέξανδρος πάλι χάλασε και σαν να μην έφτανε που βγήκαμε παγανιά μια ώρα πριν νυχτώσει, φάγαμε και τη μισή για να συνεννοηθούμε και ιδού τα αποτελέσματα, φοράω τα πιο υπέροχα σκουλαρίκια του κόσμου και δε φαίνονται πουθενά. Έτσι μουρχεται να τα βγάλω με το κινητό και να σας τα δείξω. Ωστόσο βρήκαμε μια εκκλησία στην παλιά πόλη ακριβώς στα χρώματα μου, και μαλλί και φόρεμα, δεν είχε φως όμως και δε θα μάθουμε ποτέ πόσο ωραίες φωτογραφίες θα μπορούσαμε να έχουμε βγάλει. 

Το φόρεμα εντωμεταξύ, το σούφρωσα από την αγαπητή μητέρα μου που τα τελευταία χρόνια σκέφτεται σοβαρά να κλειδώνει με κωδικό την ντουλάπα της για να μην της κλέβω τα ρούχα αλλά ευτυχώς δεν ξέρει πώς. 

Για χάρη της τέχνης, κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης γι αυτό το πόστ, έχασα και τα υπέροχα τα γυαλάκια μου. Μπορείτε να κλάψετε μαζί μου, ευχαριστώ.

Photos: Alex Manos

Νέα προσθήκη στο μπλόγκ, ο φίλος Βασίλης σε ρόλο αμπιγιέζ.

Συγγνώμη Βασίλη.

Not Really A Post ή δεν είμαι έτοιμη για Σεπτέμβρη

Να σας πω την αλήθεια, αυτό δεν πήγαινε για πόστ (όπως μπορείτε να καταλάβετε) αλλά τελικά μου άρεσαν οι φωτογραφίες και είπα γιατί όχι; πρώτη φορά θα γίνουμε ρεζίλι;! Κάπως έτσι με πιάνετε λίγο απροετοίμαστη, να εδώ προσπαθούμε να κάνουμε μπάνιο αλλά πάει λίγο μέτρια αυτό.

 Κιάρα, συγγνώμη για τη φωτογραφία που σε παρέσυρε το ρέμα, δεν άντεξα. 

Αυτός ο μαύρος τύπος δίπλα μου είναι ο φίλος μου ο Μέλι και είναι κουτός.

Το μαγιό μου είναι τέλειο μπίτσιζ.

Το μαλλί μου έχει ήδη αλλάξει 8 αποχρώσεις από αυτή που βλέπετε.

Δεν έκανα όσα μπάνια ήθελα.

Δεν είμαι έτοιμη για Σεπτέμβρη.

Ωραία παύση έχει στην Κέρκυρα.

Συγχωρέστε με, υπόσχομαι να επανέλθω με κανονικά πόστ.

photos: Alex Manos

Η Κιάρα στο καλύτερο φωτομπομπ που συνέβη

Once Upon A Time ή έγινα νεράιδα

 

 Dress: Nazezhda

Jewls: Bershka

Όταν ο Αλέξανδρος αποφάσισε να έρθει Κέρκυρα, ένας απ΄τους λόγους που χαρήκαμε πολύ ήταν ότι θα έχουμε τόσα ωραία μέρη και τόσο χρόνο που θα βγάζαμε δύο πόστ τη μέρα. Ναι. Καλά ακούσατε. Δύο πόστ τη μέρα. Όπως καταλάβατε φυσικά βγάλαμε 3(στο σύνολο) και έχασα και τα γυαλιά μου. 

Επίσης, η ζωή είναι σκληρή χωρίς γουάιφάι.

Σε άλλανέα που σας ενδιαφέρουν περισσότερο, νιώθω πιο νεράιδα από ποτέ με το σμαραγδί μαλλί αλλά κυρίως με αυτο το απίστευτο φόρεμα σε χρώμα χρυσό/μουσταρδί (που μου άρεσε πάντα σα χρώμα αλλά φοβόμουν να το δοκιμάσω), το οποίο στην πραγματικότητα αποτελείται από τρία κομμάτια και βασικά το φόρεσα και ένιωσα πιο φάμπιουλους από ποτέ γιατί περπατάς και είναι έτσι φτιαγμένη η φούστα και (επιτέλους!) από το σωστό,βαρύ ύφασμα, που ανοιιιιίγει όλη σα να κάνεις κάτγουοκ χώρις να κάνεις και περπατααάς καιιι..Οκ. Σταματάω. Καταλάβατε περίπου. 

Επίσης έχει τη δυνατότητα να γίνει πολυμορφικό καθώς το πάνω κομμάτι μπορεί να φορεθεί με τρόπους ανάλογους με το ποσοστό φαντασίας που διαθέτετε (να σας πω μόνο ότι στην αρχή νόμιζα ότι ήτανε μανίκι-δε ήταν, μην το δοκιμάσετε), ωστόσο επέλεξα να πάω σέιφ σε αυτό το κομματι, να σκεφτείτε και τίποτα μόνοι σας (τι εννοείς, Αλέξανδρε, δεν πρέπει να μιλάω έτσι στους αναγνώστες;).

Αυτό το αριστούργημα, λοιπόν, είναι δουλειά της Νάντιας ή αλλιώς Nazezhda! η οποία από λογοθεραπεύτρια(!) αποφάσισε να γίνει σχεδιάστρια και μάλιστα πολύ καλή, τα ρούχα της έχουν κάτι που είναι φοβερά δύσκολο να βρείς, είναι εντυπωσιακά χωρίς να είναι κραυγαλέα. Νομίζω θα καταλάβετε πολύ καλά τι εννοώ αν μπείτε στη σελίδα της και ρίξετε μια ματιά!

Nazezhda's Facebook Page

Nazezhda's Instagram

Photos: Alex Manos

Ευχαριστούμε για την πολύτιμη βοήθειά του τον Χάρη Κάππα!

Στην περίεργη φωτογραφία του πόστ, εγώ προσπαθώ για μια ακόμα φορά να το παίξω μοντέλο όπως ζητάει ο Αλέξανδρος, αλλά φυσικά αυτό πάει λίγο περίεργα.

The End Of An Era ή έβαψα το μαλλί μου

 

Swimsuit: ebay

Kimono:Handmade

Hat: H&M

Sunglasses: Bershka

Το τεράστιο τίμ του δε κατ εν δε γκλόουστικ, αμπιγιέζ, κομμωτές, μακιγιεζ, φωτιστές, βοηθοί και φωτογράφοι (δηλαδή εγώ κι ο Αλέξανδρος) κατέφθασε στην Κέρκυρα ιδιαίτερα ανανεωμένο.

 Και κάπου εδώ θα αναρωτιέστε τι συνέβη στο κεφάλι μου. Μη με ρωτάτε, δεν ξέρω, ήθελα. Όμως επειδή είναι η πρώτη φορά που δίνω λεφτά για να βάψω το μαλλί μου και παραδόξως έμεινα φοβερά ευχαριστημένη, θα ήθελα να σας μιλήσω λίγο για το Ricky and Robbie στην Πανόρμου, που ευχαριστώ τον θεό και τη φίλη μου τη Χριστίνα που με έστειλε εκεί διότι πρώτη φορά είδα τέτοια περιποίηση. Για όσους δεν το γνωρίζουν, βάφω τα μαλλιά μου μόνη διότι έχω αγαπημένο χόμπι να τσακώνομαι με κομμώτριες που δεν έχουν ίδεα. Τα παιδιά στο Ricky and Robbie όμως, μου εξηγήσαν πόσο δύσκολο είναι να πάμε από κόκκινο σε μπλε-τιρκουάζ που ήθελα και γιατί κι ότι δεν είναι σίγουρο ότι θα το καταφέρουμε (κάτι που εκτίμησα πάρα πολύ), κι εγώ έκλεισα ένα ραντεβου να δούμε και αφού μου κόψαν τα φτερά, αφού κάναμε δύο ντεκαπάζ (με fiberplex), αφού ξενέρωσα ελαφρώς που θα κάναμε τελικά ένα ροζάκι για να μη μου πέσει το μαλλί (γιατί αν δεν τα άλλαζα θα έσκαγα), εκεί πάνω στη βαφή μου λένε "θες να τα κάνουμε σμαραγδί;". Μην τα πολυλογώ, οι 6μιση ώρες που έκατσα εκεί, έπιασαν τόπο!  

Σας τους συστήνω ανεπιφύλακτα και για το πόσο καλά ξερουν από χρώματα και για το πόσο ειλικρινείς ήταν. Θα ξαναπάω, και δεν το λέω εύκολα αυτό.

Θα σας είχα φωτογραφικό υλικό αλλά πήγα μόνη μου για να κάνω έκπληξη στον Αλέξανδρο.

Πίσω στην Κέρκυρα, λοιπόν, με το σμαραγδί μαλλί μου (κάπου εδώ να σας πω ότι δεν ηξερα τι χρώμα είναι το σμαραγδί), δεν το έχω συνηθίσει ακόμα, είμαι σαν ξωτκό, είμαι για πρώτη φορά άβαφτη, έχω έναν σορό ρούχα που δεν πάνε πια με τα μαλλιά μου και το κιμονό μου το έραψε η μάνα μου. ΟΥΦ.

Photos: Alex Manos